Istnieje wiele różnych rodzajów tworzyw sztucznych, co sprawia, że oddzielenie poszczególnych frakcji jest bardzo skomplikowane, ale efekt końcowy jest tego wart!
Podstawowe rozróżnienie dotyczy opakowań na napoje, wielokrotnego użytku, transportowych
i sprzedażowych. Opakowania wykonane z plastiku, blachy lub aluminium są uważane za opakowania lekkie (LWP). Opakowania wykonane z materiałów kompozytowych są również klasyfikowane
jako opakowania lekkie.
Istnieje szeroka gama różnych rodzajów tworzyw sztucznych, które różnią się indywidualnymi właściwościami i nadają się do bardzo konkretnych celów. Istnieją trzy główne kategorie:
Poliuretan (PUR) jest reprezentowany we wszystkich trzech kategoriach, ponieważ może mieć zupełnie inne właściwości w zależności
od sposobu przetwarzania.
Klasycznym przykładem opakowania wykonanego z materiałów kompozytowych jest karton na napoje: jest to tektura z laminacją wykonaną z tworzywa sztucznego i ewentualnie dodatkową powłoką aluminiową lub kompozyt na całej powierzchni z co najmniej dwóch materiałów.
Nierzadko zdarza się, że opakowania wykonane z materiałów kompozytowych są fałszywie reklamowane jako bardziej zrównoważona lub przyjazna dla środowiska alternatywa dla plastiku (ponieważ na przykład użyty papier jest wykonany w 100% z makulatury).
W rzeczywistości segregacja materiałów nadających się do recyklingu jest znacznie bardziej złożona i kosztowna. Ponieważ separacja jest często nieopłacalna lub możliwości związane z tym długim procesem są niewystarczające, w wielu przypadkach opakowania są poddawane jedynie obróbce termicznej.
Ilość produkowanych materiałów opakowaniowych jest ogromna. Aby oszczędzać zasoby i chronić środowisko, w 2003 r. w Niemczech wprowadzono rozporządzenie w sprawie opakowań. Rozporządzenie to ustanowiło system dualny. W międzyczasie rozporządzenie to stało się również wiążące dla innych krajów europejskich w ramach Unii Europejskiej. Od tego czasu firmy muszą brać odpowiedzialność za właściwą zagospodarowanie odpadów opakowaniowych, które wprowadzają do obiegu. Przetwarzanie tworzyw sztucznych jest zatem nie tylko ogólnie pożądane, ale także obowiązkowe w Unii Europejskiej.
Poszczególne kraje również przyjęły dodatkowe przepisy. Na przykład Niemcy jeszcze bardziej zaostrzyły wymogi poprzez ustawę
o opakowaniach z 2019 r. i od tego czasu ponownie zwiększyły obowiązkowe poziomy recyklingu.
Zasadniczo, im czystsze są frakcje nadające się do recyklingu na końcu procesu, tym wyższa jest ich wartość odsprzedaży i tym większe są ich szanse na recykling. Jedynie frakcje o szczególnie wysokim poziomie czystości mogą zostać ponownie wykorzystane do produkcji nowych towarów i opakowań. Reszta jest zwykle wysyłana do obróbki termicznej i wykorzystywana jako paliwo alternatywne
do wytwarzania energii.
Jak już wspomniano, istnieje wiele różnych rodzajów tworzyw sztucznych, co sprawia, że ich sortowanie jest niezwykle skomplikowane. Równie ważny dla separacji jest nie tylko materiał, ale także kolor. Na przykład czarne tworzywa sztuczne i opakowania są trudne
do ponownego przetworzenia razem z innymi materiałami.
Nasze systemy sortowania to rozwiązania niestandardowe, zawsze dostosowane do wymagań operatora. Celem jest odzyskanie czystych materiałów nadających się do recyklingu przy jednoczesnym zminimalizowaniu strat podczas sortowania. Wdrażane są w dużej mierze zautomatyzowane procesy z elastycznym przepływem materiałów.
Rekomendujemy stosowanie naszych wypróbowanych i przetestowanych rozrywarek do worków lub rozrywarek do bel na początku procesu recyklingu. Umożliwiają one generowanie jednolitego i luźnego przepływu materiału do przesiewaczy i separatorów. W celu dalszego przetwarzania rozdrabniana powinny być tylko frakcja nadsitowa. Oszczędza to koszty
i zmniejsza zawartość drobnych cząstek. Zapobiega to również rozdrabnianiu lub zgniataniu akumulatorów, baterii lub pojemników ciśnieniowych,
co znacznie zmniejsza ryzyko pożaru w sortowniach.
W zależności od materiału, właściwości poszczególnych frakcji w strumieniu tworzyw sztucznych różnią się. Sortowanie na odpowiednie frakcje można przeprowadzić na różne sposoby w oparciu o różne cechy. Przykładowo,
różne gęstości materiałów mogą być wykorzystane do ich rozróżnienia przy użyciu technologii wykrywania z transmisją promieniowania rentgenowskiego. Spektroskopia w bliskiej podczerwieni (NIR) służy
do pomiaru stopnia absorpcji określonego spektrum światła i rozróżniania materiałów. Te zaawansowane technologicznie metody są bardzo kosztowne. Ponadto konieczne jest oddzielenie wszystkich komponentów w przepływie materiału i, jeśli to możliwe, wcześniejsze podzielenie ich na frakcje 2D i 3D.
Jest to również powód, dla którego separatory balistyczne lub powietrzne są instalowane przed tą technologią separacji.
BRT HARTNER oferuje separatory balistyczne w różnych wymiarach
do oddzielania frakcji według wagi, kształtu i składu.
Stacjonarne separatory pneumatyczne firmy Eggersmann są umożliwiają oddzielenie lekkiej frakcji
o niższym ciężarze właściwym od ciężkich materiałów w materiale za pomocą strumienia powietrza.
Nasze separatory balistyczne wykorzystują zasadę balistyczną: materiał spada na nachylone, obracające się łopatki. Materiały reagują w różny sposób ze względu na swoje właściwości fizyczne. Stabilne objętościowo puste ciała, takie jak butelki PET i cięższe materiały, przemieszczają się w dół do punktu zrzutu frakcji 3D. Płaskie i lżejsze materiały, takie jak folie, papier lub tekstylia przemieszczają się
w górę do punktu zrzutu frakcji 2D.
W celu zoptymalizowania wyników, często zaleca się łączenie różnych technologii w celu stworzenia precyzyjnie zharmonizowanego łańcucha procesów. To, jak dokładnie powinien być zorganizowany proces sortowania, zasadniczo zależy od pożądanej liczby wydzielanych frakcji. Ponadto, niektóre rodzaje odpadów opakowaniowych mogą wymagać użycia specjalnych maszyn. Jednym
z przykładów jest nasz perforator PET, który nacina butelki i puste pojemniki, aby powietrze mogło wydostać się podczas prasowania.
Poszczególne frakcje są przydzielane do oddzielnych bunkrów materiałowych. Nasz inteligentny system zarządzania zasobnikami automatycznie organizuje procesy prasowania czystych frakcji nadających się do recyklingu w bele o jednolitym rozmiarze i gęstości.
W ten sposób można uniknąć nakładania się oraz uzyskiwania niepełnych bel.
Recykling chemiczny jest przydatnym uzupełnieniem recyklingu materiałowego. Na dalszym etapie przetwarzania zmieszane tworzywa sztuczne są dalej sortowane, dzięki czemu produkt, poliolefiny (PO lub MPO), ma bardzo wysoką czystość i jest wolny od żelaza i minerałów. Można je następnie wykorzystać w kolejnym procesie w przemyśle chemicznym lub rafineriach do dalszego wykorzystania, np. poprzez pirolizę.
W zakładzie lekkie opakowania nadające się do recyklingu są wydzielane i prasowane w celu dalszego przetworzenia.